ความสนุก...เป็นอะไรที่เหนือความคาดหมาย

ความสนุก...เป็นอะไรที่เหนือความคาดหมายขอก๊อปปี๊บางคำจาก บล๊อกของเพื่อนนะครับ
ความสนุกในความคิดของผม คือ สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เราทำแล้วไม่ทุกข์ใจ ทำด้วยความยินดี และเราก็รักและชอบในสิ่งนั้นๆ หรือสิ่งนั้นๆเราทำแล้วมีความสุข แต่มันจะแฝงอะไรบางอย่างมา ไม่เชื่อลองทำกันสิครับ มันอาจจะได้เพื่อนใหม่ ได้ประสบการณ์ใหม่ เป็นต้น
ทุกคนย่อมมีความคิดกับคำว่าความสนุกมากมาย อาจจะมีการรวมตัวกันเป็นกลุ่ม และทำกิจกรรมร่วมกันเป็นกลุ่ม มีการเข้าขากัน จนได้เพื่อนใหม่อีก หรือว่าจะเป็นเพื่อนเก่าก็ทำให้สนิทกันมากขึ้น หรืออาจจะเป็นเพื่อนรักกันเลยก็ว่าได้นะครับ เพราะตอนที่ผมเรียนในระดับมัธยม ผมก็เป็นเด็กกิจกรรมตัวยงเลย ทำกิจกรรมแทบทุกอย่างที่ขวางหน้า พูดง่ายๆอ่าครับ ผมมีชื่ออยู่แทบทุกชมรมในโรงเรียนครับ เลยได้ทำกิจกรรมค่อนข้างเยอะ และไหนจะเป็นเด็กห้องคอมพ์อีก หรือว่าเป็นเด็กฝ่ายโสตฯอีก ก็เลยได้ทำกิจกรรมมากกว่าเพื่อนๆคนอื่น มีทั้งได้ถ่ายวิดีโอและกล้องถ่ายรูปโรงเรียน ได้รับความกรุณาจากอาจารย์ให้ตัดต่อวิดีโอในทุกๆงานให้กับโรงเรียน แค่ได้ถ่ายวิดีโอ ก็ไม่ต้องพูดถึงแล้วเพราะว่า โรงเรียนมีกิจกรรมอะไร ก็ต้องเป็นหน้าที่ผมและเพื่อนอีกคน เนื่องจาก คนหนึ่งจะถ่ายทั้งวิดีโอและภาพไม่ได้ เพื่อนผมคนนี้ก็เคยสนิทกันตอนมัธยมต้น และก็ได้กระจายออกไปครั้งนึง และก็ได้มาสนิทกันอีก เพราะว่าได้ทำงานร่วมกัน กลายเป็นเพื่อนสนิทมากๆกันเลยก็ว่าได้ คือมีอะไรพูดกันได้ตลอดอ่าครับ (นี่ก็เป็นตัวอย่างที่เอามาให้อ่าน ผมไม่แน่ใจว่า สมควรเล่าหรือเปล่า แต่ก็เขียนมาเพื่อเป็นตัวอย่าง)
แต่ถ้าพูดถึงความสนุกของผมนะครับ มันก็คงจะเหมือนกับคนทั่วๆไป คือ ทำในสิ่งที่เราชอบ ที่เรารัก ได้ทำอะไรที่เป็นความคิดของเรา อย่างผมนะครับ ชอบที่จะทำกิจกรรม เพราะรู้สึกมันได้ประสบการณ์ในหลายๆด้านอ่าครับ อย่างเช่น เป็นมัคคุเทศก์ ก็ได้รู้จักการเข้าสังคมว่าควรวางตัวอย่างไร ได้เป็นคนนำเสนอกิจกรรมในด้านไอทีของโรงเรียน อันนี้ก็ทำให้เรามีประสบการณ์ในด้านนี้ เพราะเราต้องเรียนรู้มันถึงจะทำได้ ได้เป็นคณะกรรมการนักเรียน อันนี้ก็ได้รู้ระบบการปกครอง การทำงานต่างๆว่าเป็นอย่างไร และถ้าเป็นกิจกรรมของชมรมต่างๆ ก็คงได้ตามที่เขาต้องการนะครับ และที่ผมชอบมากที่สุดคือการเขียนโปรแกรม ไม่ว่าจะเขียนในด้านใดก็แล้วแต่ไม่ว่าการสร้างโปรแกรมบังคับหุ่นยนต์ หรือว่าการเขียนโปรแกรมภาษาPascal มันเป็นการท้าทายดี เพราะเราจะต้องนั่งคำนวน นั่งคิดแพทเทิร์นของโปรแกรม ซึ่งถ้าเป็นโปรแกรมที่ในระดับสูง ก็จะมีความสลับซับซ้อนมากมาย และทำพวกนี้ ถ้าผิดไปหนึ่งจุด เราก็ต้องปวดหัวนั่งหา นั่งไล่ว่าตรงไหนที่พลาดไป ซึ่งผมว่ามันเป็นสิ่งที่สนุก เพราะจากที่ผมเคยเป็นผู้เขียนโปรแกรมคำนวนค่าไฟฟ้าให้กับโครงงานคณิตศาสตร์ประยุกต์ของโรงเรียน ผมเขียนได้ตลอดไม่ว่าจะเวลาไหน ไม่ว่าจะต้องอดหลับอดนอนขนาดไหน ผมก็เต็มใจ ไม่ได้หวังอะไรนะครับ แต่แบบว่ามันสนุกมากๆ และเป็นความประทับใจคือโครงงานนี้ได้รางวัลชนะเลิศมาครับ จากที่ผมอดหลับอดนอน มา ก็ทำให้หายเหนื่อยไปเลย เพราะมันเป็นความประทับใจ ถึงแม้จะไม่ได้มีรายชื่อผู้จัดทำโครงงานก็ตาม ได้เป็นส่วนหนึ่งของมันก็ดีใจล่ะครับ ...
(อันนี้ ผมขอยกประสบการณ์สมัยมัธยมฯมานะครับ เพราะยังไม่มีโอกาสที่จะได้ทำกิจกรรมจริงๆจังๆที่RSUเสียที)
(อาจารย์สุเมธช่วยคอมเมนต์ด้วยนะครับ ผมอยากได้คำแนะนำ เพราะจะได้รู้จุดต่างของตัวเอง)

อ๋อง สิญสมุจจ์ (Ong_Dragon@msn.com)