เงิน หรือ ชื่อเสียง

เงินทองเป็นของนอกกาย ไม่ตายหาใหม่ได้ แต่ตายไปก็เก็บรักษามันไว้ไม่ได้ แต่ชื่อเสียงเป็นสิ่งที่เก็บรักษาไปไม่มีวันหมดสิ้น
ผมก็ยังเลือกไม่ได้นะครับว่าจะเลือกอะไร เพราะมันเป็นสิ่งที่ผมต้องการทั้ง2อย่างนะครับ เริ่มจากเงินนะครับ ทุกวันนี้ใครไม่มีเงินก็อยู่ไม่ได้ใช่มั้ยครับ แต่ถ้ามีชื่อเสียงด้วย ก็จะทำให้เรามีสิทธิมากมายหลายประการ แต่ถ้าให้ผมเลือก ผมคงเลือกชื่อเสียง เพราะผมเป็นคนที่จะว่าไม่ต้องการเงินก็ไม่ได้ แต่เงินไม่ได้มีความสำคัญสุดสำหรับผม ชื่อเสียงผมก็ไม่ได้ต้องการเช่นกัน ผมขอแค่ให้คนประทับใจในงานที่เราทำก็พอแล้ว แต่ที่ผมเลือกชื่อเสียง เพราะอย่างที่บอกครับ เงินก็เป็นสิ่งสำคัญนะครับ แต่ว่าถ้ามีชื่อเสียงนะครับ เงินก็มาด้วย ขอยกตัวอย่างในตอนสมัยมัธยมฯล่ะกันนะครับ อย่างในโรงเรียนนะครับ ในคณาจารย์จะรู้ว่าผมมีความถนัดทางด้านคอมพิวเตอร์ และอาจารย์จะให้ผมช่วยงานของท่าน แต่ท่านก็จะมีเงินตอบแทนเล็กๆน้อยๆให้บ้าง ซึ่งผมไม่ต้องการมันเลยนะครับ เงินจากอาจารย์เนี่ย แต่ผมจะเปรียบว่า ถ้าโตขึ้นไป แล้วเรามีชื่อเสียงในคนหมู่มากขึ้นใช่มั้ยครับ เราก็จะทำเป็นธุรกิจก็ได้ แต่เนื่องจากเงินจากอาจารย์เนี่ย ที่ผมไม่ต้องการ เพราะอย่างไร อาจารย์ก็มีพระคุณอยู่แล้ว แต่พอเราโตขึ้น คนที่รู้จักเรา แต่เราไม่รู้จักเขาหรือเราอาจจะรู้จักเขา แต่เขาไม่ได้มีบุญคุณกะเรา เขาจะมาใช้งานเรา เขาก็ต้องมีค่าตอบแทนที่คุ้มค่าให้กับเราจริงมั้ยครับ...Ending

อ๋อง สิญสมุจจ์ อินทรครรชิต (Ong_Dragon@msn.com)

ความสนุก...เป็นอะไรที่เหนือความคาดหมาย

ความสนุก...เป็นอะไรที่เหนือความคาดหมายขอก๊อปปี๊บางคำจาก บล๊อกของเพื่อนนะครับ
ความสนุกในความคิดของผม คือ สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เราทำแล้วไม่ทุกข์ใจ ทำด้วยความยินดี และเราก็รักและชอบในสิ่งนั้นๆ หรือสิ่งนั้นๆเราทำแล้วมีความสุข แต่มันจะแฝงอะไรบางอย่างมา ไม่เชื่อลองทำกันสิครับ มันอาจจะได้เพื่อนใหม่ ได้ประสบการณ์ใหม่ เป็นต้น
ทุกคนย่อมมีความคิดกับคำว่าความสนุกมากมาย อาจจะมีการรวมตัวกันเป็นกลุ่ม และทำกิจกรรมร่วมกันเป็นกลุ่ม มีการเข้าขากัน จนได้เพื่อนใหม่อีก หรือว่าจะเป็นเพื่อนเก่าก็ทำให้สนิทกันมากขึ้น หรืออาจจะเป็นเพื่อนรักกันเลยก็ว่าได้นะครับ เพราะตอนที่ผมเรียนในระดับมัธยม ผมก็เป็นเด็กกิจกรรมตัวยงเลย ทำกิจกรรมแทบทุกอย่างที่ขวางหน้า พูดง่ายๆอ่าครับ ผมมีชื่ออยู่แทบทุกชมรมในโรงเรียนครับ เลยได้ทำกิจกรรมค่อนข้างเยอะ และไหนจะเป็นเด็กห้องคอมพ์อีก หรือว่าเป็นเด็กฝ่ายโสตฯอีก ก็เลยได้ทำกิจกรรมมากกว่าเพื่อนๆคนอื่น มีทั้งได้ถ่ายวิดีโอและกล้องถ่ายรูปโรงเรียน ได้รับความกรุณาจากอาจารย์ให้ตัดต่อวิดีโอในทุกๆงานให้กับโรงเรียน แค่ได้ถ่ายวิดีโอ ก็ไม่ต้องพูดถึงแล้วเพราะว่า โรงเรียนมีกิจกรรมอะไร ก็ต้องเป็นหน้าที่ผมและเพื่อนอีกคน เนื่องจาก คนหนึ่งจะถ่ายทั้งวิดีโอและภาพไม่ได้ เพื่อนผมคนนี้ก็เคยสนิทกันตอนมัธยมต้น และก็ได้กระจายออกไปครั้งนึง และก็ได้มาสนิทกันอีก เพราะว่าได้ทำงานร่วมกัน กลายเป็นเพื่อนสนิทมากๆกันเลยก็ว่าได้ คือมีอะไรพูดกันได้ตลอดอ่าครับ (นี่ก็เป็นตัวอย่างที่เอามาให้อ่าน ผมไม่แน่ใจว่า สมควรเล่าหรือเปล่า แต่ก็เขียนมาเพื่อเป็นตัวอย่าง)
แต่ถ้าพูดถึงความสนุกของผมนะครับ มันก็คงจะเหมือนกับคนทั่วๆไป คือ ทำในสิ่งที่เราชอบ ที่เรารัก ได้ทำอะไรที่เป็นความคิดของเรา อย่างผมนะครับ ชอบที่จะทำกิจกรรม เพราะรู้สึกมันได้ประสบการณ์ในหลายๆด้านอ่าครับ อย่างเช่น เป็นมัคคุเทศก์ ก็ได้รู้จักการเข้าสังคมว่าควรวางตัวอย่างไร ได้เป็นคนนำเสนอกิจกรรมในด้านไอทีของโรงเรียน อันนี้ก็ทำให้เรามีประสบการณ์ในด้านนี้ เพราะเราต้องเรียนรู้มันถึงจะทำได้ ได้เป็นคณะกรรมการนักเรียน อันนี้ก็ได้รู้ระบบการปกครอง การทำงานต่างๆว่าเป็นอย่างไร และถ้าเป็นกิจกรรมของชมรมต่างๆ ก็คงได้ตามที่เขาต้องการนะครับ และที่ผมชอบมากที่สุดคือการเขียนโปรแกรม ไม่ว่าจะเขียนในด้านใดก็แล้วแต่ไม่ว่าการสร้างโปรแกรมบังคับหุ่นยนต์ หรือว่าการเขียนโปรแกรมภาษาPascal มันเป็นการท้าทายดี เพราะเราจะต้องนั่งคำนวน นั่งคิดแพทเทิร์นของโปรแกรม ซึ่งถ้าเป็นโปรแกรมที่ในระดับสูง ก็จะมีความสลับซับซ้อนมากมาย และทำพวกนี้ ถ้าผิดไปหนึ่งจุด เราก็ต้องปวดหัวนั่งหา นั่งไล่ว่าตรงไหนที่พลาดไป ซึ่งผมว่ามันเป็นสิ่งที่สนุก เพราะจากที่ผมเคยเป็นผู้เขียนโปรแกรมคำนวนค่าไฟฟ้าให้กับโครงงานคณิตศาสตร์ประยุกต์ของโรงเรียน ผมเขียนได้ตลอดไม่ว่าจะเวลาไหน ไม่ว่าจะต้องอดหลับอดนอนขนาดไหน ผมก็เต็มใจ ไม่ได้หวังอะไรนะครับ แต่แบบว่ามันสนุกมากๆ และเป็นความประทับใจคือโครงงานนี้ได้รางวัลชนะเลิศมาครับ จากที่ผมอดหลับอดนอน มา ก็ทำให้หายเหนื่อยไปเลย เพราะมันเป็นความประทับใจ ถึงแม้จะไม่ได้มีรายชื่อผู้จัดทำโครงงานก็ตาม ได้เป็นส่วนหนึ่งของมันก็ดีใจล่ะครับ ...
(อันนี้ ผมขอยกประสบการณ์สมัยมัธยมฯมานะครับ เพราะยังไม่มีโอกาสที่จะได้ทำกิจกรรมจริงๆจังๆที่RSUเสียที)
(อาจารย์สุเมธช่วยคอมเมนต์ด้วยนะครับ ผมอยากได้คำแนะนำ เพราะจะได้รู้จุดต่างของตัวเอง)

อ๋อง สิญสมุจจ์ (Ong_Dragon@msn.com)

S.W.O.T. OF Sinsamut

• Strengths : จุดแข็งของตัวเราเอง
• Weaknesses : จุดอ่อนของตัวเรา
• Opportunities : โอกาส หรือช่องทางที่เราสามารถพิสูจน์ตัวเราเอง
• Threats : ความเสี่ยง และโอกาสที่จะทำไม่สำเร็จ
--------------------------------------------------
Strengthsของผมนะครับ ผมก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน มันเหมือนไม่ค่อยแน่ใจอ่าครับว่ามันคืออะไร ตัวผมเหมือนจามีจุดแข็ง แต่พอมาอยู่นี่ ไม่ค่อยมีเลย ไม่รู้ว่ามันจะเป็นจุดแข็งได้รึเปล่า แต่คิดว่า จุดแข็งที่พอมีก็คือ เขียนโปรแกรมบังคับหุ่นยนต์ เขียนภาษาHTMLได้ในระดับหนึ่ง เขียนภาษาTurbo Pascal เป็นคนเรียนรู้โปรแกรมเร็ว สามารถตัดต่อวิดีโอได้ในระดับหนึ่ง เป็นคนชอบการเขียนโปรแกรม เพราะมันดูสลับซับซ้อนดี...
(อย่างไร หัวข้อนี้ ขออาจารย์ช่วยคอมเมนต์เป็นพิเศษหน่อยนะครับ)
Weaknessesของผมนะครับ มีเยอะมากในความคิดของผมนะครับ คือเป็นคนไม่มีหัวศิลป์เท่าไรเลย ชอบความเป็นส่วนตัว สนใจแต่สิ่งที่ชอบ แต่สิ่งที่ไม่สนใจก็จะไม่ได้เรื่องเลยก็ว่าได้ ถ้าสิ่งที่สนใจนะ เท่าไหร่เท่ากันเลยหล่ะครับ แต่ถ้าสิ่งที่ไม่สนใจนะ จะไม่รับรู้เลยหล่ะ ซึ่งเป็นอะไรที่ต้องปรับปรุงครับ...
Opportunities : ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกนะครับว่ามันหมายถึงอะไรครับ แต่ว่าถ้าโอกาสก็คงเป็นที่อาจารย์ให้โอกาสเข้ามาเรียนในสาขานี้ และโอกาสหลังจากเรียนจบ ผมอยากทำด้าน แอนนิเมชั่น ด้านมัลติมีเดียอะไรประมาณนี้ครับ ตอนนี้ที่ตั้งใจและอยากทำคือทำตัวเองให้ดีที่สุด เพื่องานในอนาคตอ่าครับ...
Threats : ที่เสี่ยงมากๆก็คือตอนเรียนนี่หล่ะครับ เพราะเป็นคนที่สนใจด้านใดด้านหนึ่งอ่าครับ ดังนั้นมันจะเป็นปัญหามากในระหว่างเรียน แล้วก็เป็นคนที่แคร์เพื่อนนะครับ ไม่รู้ว่ามันจะเป็นอุปสรรครึเปล่านะครับ พอจบนะครับ ก็ต้องหางานทำ ซึ่งมันก็มีการแข่งขันอยู่บ้าง ไม่มากก็น้อยหล่ะครับ ดังนั้น ความฝันที่จะทำก็คงมีน้อย ...
comment: ไม่รู้ผมเข้าใจอะไรผิดไปบ้างเปล่านะครับ ไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะครับ

อ๋อง สิญสมุจจ์ (Ong_Dragon@msn.com)